( از حداقل امکانات حد اکثر استفاده را باید برد )

می خواهیم در این پست بررسی کنیم وببینیم چرا دختران و پسران کنگی ترک تحصیل میکنند . چرا با توجه به اینکه هر سال بالغ بر 300-400 دختر دبیرستانی که ممکن است یک چهارم آنها در مقطع پایانی دوره متوسطه باشند به دانشگاه راه پیدا نمی کنند ، جایگاه دختران کنگی کجاست ؟ چرا وارد بازار کار ،پست مدیریت ، و مشاغل دولتی وغیر دولتی نمی شوند ؟ چرا همه مرز دیپلم و بعضاً سیکل را پایان راه می دانند ، با کتاب ودرس خدا حافظی می کنند . دخترخانمها خانه نشین و آقا پسرها شغل جاشویی وماهیگیری را انتخاب می کنند. وسرانجام ازدواج و دخترها خانه داری وپسرها مرد دریا و یا کاسب می شوند . مگر یک دکتر ، یک مهندس ، یک پرستار یک مدیر ، یک معلم و ... نمی تواند خانه دارو مادر خوبی باشد ؟ صد البته که بهتر می تواند. چرا وقتی می توانیم خودمان تمام پست ها را در دست بگیریم با ید نیروی کار از بیرون آورده شود . باور کنید آقا پسرها وعلی الخصوص دختر خانمهای کنگی خیلی با هوش ، پر استعداد ،هنر مند ومسئولیت پذ یر و دلسوز هستند و اگر همه دست به دست هم دهیم وبرای ادامه تحصیل فرزندانمان همت کنیم باور کنید همه پست های مهم و حساس در دست نیرو های بومی قرار خواهد گرفت و شهرمان آبادتر از این خواهد شد . پس بیایید واین استعداد های نهفته را پرورش دهیم و نگذاریم دخترها و پسرهایمان مقطع دیپلم را آخرین مرحله تحصیل بدانند . در اینجا من حقیر از همه شما پدر ومادرهای دلسوز و مهربان شهرمان بندر کنگ می خوام که بیایید همت و تلاش کنیم وراضی به کمتر از لیسانس و فوق لیسانس برای فرزندانمان نباشیم .زمینه ادامه تحصیل فرزندانمان را فراهم کنیم نگویید امکانات نیست از حد اقل امکانات می شود حداکثر استفاده را برد . باور کنید می شود فقط  کمی همت ، تلاش و اراده می خواهد و با ید هـد فمند بود . تا زمینه رشد فرزندانمان را فراهم سازیم . به امید روزی که همه پست های دولتی وغیر دولتی شهرمان در دست های توانمند جوانان بومی باشند وهمه دختر و پسر های کنگی دکتر و مهندس و دبیرو مدیر و ...باشند الهی به امید آن روز !